فالوده یزد، دسر سنتی ایرانی از گرانیتای لیموترش و گلاب با رشته برنج، در فهرست میراث فرهنگی ناملموس ایران به ثبت رسیده است.

روز سه شنبه (1392/08/02) هنر ساخت فالوده یزدی توسط وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی در فهرست میراث فرهنگی ناملموس ایران به منظور افزایش آگاهی از اشکال میراث فرهنگی به ثبت رسید. اغلب از نسلی به نسل دیگر منتقل می شود.

فالوده یزد، دسر سنتی ایرانی که از گرانیتای لیمو و گلاب با رشته برنج درست می‌شود، در فهرست میراث فرهنگی ناملموس ایران به ثبت رسیده است.

فالوده یکی از محبوب ترین دسرهای شربتی در بین مردم محلی و بازدیدکنندگان این شهر باستانی است که از سال 2017 در فهرست میراث جهانی یونسکو قرار گرفته است. معمولاً در کافه ها و بستنی فروشی ها با بستنی شیری به سبک ایرانی و با طعم پسته و عسل سرو می شود. فالوده یا فالوده (فالوده فالوده) یک شیرینی سنتی ایرانی است که از رشته های نازک نشاسته ای و شربتی شبیه شربت درست می شود. فالوده با شربت گلاب یا لیمو درست می شود و با میوه و پسته خرد شده سرو می شود. پیدایش فالوده به 400 سال قبل از میلاد برمی گردد. برای ردیابی در ایران، فالوده در بستنی‌فروشی‌های سنتی فروخته می‌شود، مانند سوناتی باستانی بستنی شیری ایرانی کلاسیک. این دسر که پلوده (پالوده) نیز نوشته می‌شود، با بستنی‌های غربی بسیار متفاوت است، اگرچه برخی ویژگی‌های آن با شربت مشترک است و با مواد غیرعادی مانند ورمیشل، گلاب، آب لیموترش و شربتی از شکوفه‌های گیلاس درست می‌شود.

طبق افسانه ها، فالوده اولین دسر یخ زده ای است که تا کنون ساخته شده است – قدمت آن به حدود 400 سال قبل از میلاد می رسد. – و زمانی که شربت طعم دار روی برف ریخته شد و مردم متوجه شدند که می توان آن را به یک غذای خوشمزه تبدیل کرد، عمدتاً به طور تصادفی اختراع شد.

یزد ماه گذشته با حضور مسئولان محلی، کارشناسان میراث فرهنگی، هنرمندان، دست اندرکاران سفر و صنعتگران، ششمین سالگرد ثبت نام خود در این فهرست معتبر را جشن گرفت. هسته تاریخی یزد مملو از خانه های گلی، بازار، حمام های عمومی، آب انبارها، مساجد، کنیسه ها، معابد زرتشتیان و باغ های چند صد ساله است. از دیدگاه الهی، این شهر از همزیستی مسالمت آمیز سه دین اسلام، یهودیت و زرتشتی برخوردار است. کارشناسان میراث فرهنگی بر این باورند که یزد گواهی زنده بر استفاده هوشمندانه از منابع محدود موجود برای بقا در کویر است. آب از طریق سیستم قنات باستانی به شهر آورده می شود.