یکی از صنایع دستی بزرگ اصفهان که با عشق و علاقه ساخته می شود، پارچه قلمکاری است. پارچه ای زیبا با چند طرح چاپی در وسط یا لبه های آن که می تواند در طرح های مختلف گل، پرنده، قصر و چیزهای دیگر باشد. اصفهان مرکز تولید این هنر چشم نواز در سراسر جهان است. سوغاتی های اصفهان در سرتاسر دنیا طرفداران زیادی دارد.
یکی از باشکوه ترین صنایع دستی ایران، پارچه قلمکاری است. این یک نوع پارچه است که دارای نقاشی هایی است که قدمت آن به دوران غزنوی می رسد. نقوش این پارچه مانند کاشی و فرش مسجد است. نقوش ایرانی معمولاً در پارچه های قلمکاری به ویژه در حاشیه ها تکرار می شود. برخی معتقدند این هنر با نقوش ساده اش قدمت قالی بافی دارد و پارچه های قلمکاری یکی از صنایع دستی اصیل ایرانی است.

قلمکاری اصفهانی به نام های چیت سازی و گچبری نیز معروف است. این کلمه در اصل به کشیدن چیزی بر روی پارچه با قلم اشاره داشت. می تواند سیاه و سفید یا در چند رنگ باشد. خیابان اصلی خرید اصفهان قرن‌ها مرکز هنر قلمکاری بوده است، زیرا کارگاه‌های بسیاری وجود دارد که استادان حرفه‌ای و شاگردانشان در آن کار می‌کنند.

از این پارچه برای تهیه لباس های مجلل برای افراد مشهور و سلطنتی که از طبقه اجتماعی بالایی برخوردار بودند استفاده می شد. چند نقوش در هم تنیده طلا و نقره در این پارچه دیده می شد. یکی دیگر از کاربردهای پارچه قلمکاری نقش آن در طراحی داخلی در ساخت پرده، دیوارپوش و روتختی بود. امروزه از پارچه قلمکاری برای ساخت کیف، روسری، کیف پول، زیرانداز و رومیزی استفاده می شود. اصفهان مرکز این هنر خارق العاده با محصولات متنوعی است که توجه همگان را به خود جلب می کند.
ساخت این هنر در گذشته بسیار سخت و زمان بر بود، زیرا استادان باید تمام خطوط و نقش ها را با مداد خاصی ترسیم می کردند. مشکل این روش تولید الگوهای نامتقارن بود که با یکدیگر هماهنگ نبودند که قیمت محصول را بالا برد. بعدها شابلون های آماده به قاب های چوبی چسبانده شدند که نقش مهر را داشتند و امکان تولید نقوش متقارن را در زمان کمتری فراهم می کردند. بسته به طرح، از این پارچه ها برای پوشاندن دیوارها یا پرده ها در جشن های بزرگ و مراسم مذهبی استفاده می شد.


این صنعت را کلامکار یا «قلمکار» می نامیدند که به کلمه «قلم» به معنای قلم مو در زبان فارسی اطلاق می شود. به تدریج، بلوک های چوبی جایگزین فرآیند نقاشی شدند، زیرا زمان کمتری داشتند و استفاده از آنها آسان تر بود. قدیمی‌ترین بلوک‌های یافت شده در ایران از سنگ تراشیده شده و قدمت آن به قرن بیستم می‌رسد 11. و طراحی و ساخت بلوک‌های چوبی که توسط مغول‌ها در قرن دوازدهم به ایران آورده شد، اولین و شاید مهم‌ترین قدم در ساخت چاپ‌های کلامکاری از آن زمان تاکنون بوده است. برای تولید بلوک، ابتدا موتیف مورد نظر با گرافیت روی کاغذ اسکیس کشیده می شود، سپس بسته به رنگ به لایه های جداگانه تقسیم می شود. سپس هر نقوش اعمال می شود و بعداً روی بلوک های چوب گلابی یا زالزالک حک می شود. اغلب، چهار بلوک برای هر طرح ایجاد می شود و منسوجات معمولاً چهار رنگ هستند. از بین رنگ ها ابتدا لایه سیاه چاپ می شود و سپس قرمز، آبی و زرد در آخر اعمال می شود. گاهی اوقات سبز و قهوه ای نیز به عنوان رنگ مکمل استفاده می شود.
از نقوش حیوانات، برگ‌ها، عرب‌سک‌ها، آثار تاریخی اصفهان، داستان لیلا و مجنون و سایر نقاشی‌های مینیاتوری استفاده شده است. سلسله صفویه را دوران شکوفایی کلامکاری می دانند. در این دوره منسوجات کلامکاری به قدری رونق یافت که تنها در اصفهان چهار بازار بزرگ و چندین کاروانسرا به ساخت این صنعت مشغول بودند و محصولات خود را به شهرهای سراسر کشور می فرستادند.