موزه هنرهای معاصر اصفهان در بافت تاریخی شهر در خیابان استانداری، پشت کاخ عالی قاپو، مجاور باغ زیبای چهل ستون، جنب موزه هنرهای تزیینی و موزه چشمه های طبیعی، روبه روی سردر دانشگاه هنر اصفهان به شکل بنای دوره صفویه.

این بنا در اوایل قرن یازدهم میلادی و همزمان با سلطنت شاه عباس اول به عنوان یکی از بناهای حکومتی صفوی ساخته شده است که احتمالاً به عنوان مکانی برای نگهداری وسایل سواری و تجهیزات اصطبل دولتی استفاده می شده است. نام سابق راکب خان (به معنای واقعی کلمه: خانه سوار). رکب خانه پس از پایان سلسله صفویه موقتاً تعطیل و در دوره قاجاریه به دستور حاج محمد حسین خان صدر اصفهانی صدراعظم فتحعلی شاه بازگشایی شد. در زمان مسعود میرزا زلالسلطان، پس از تعمیرات و تعمیم، این بنا به عنوان اقامتگاه حاکم مورد استفاده قرار گرفت.

در دوره پهلوی که اداره آمار و ثبت احوال اصفهان در اینجا مستقر بود، این بنا به ویژه در قسمت غربی آن دستخوش تغییراتی شد. پس از مرمت تدریجی و بازسازی نسبی توسط شهرداری اصفهان، سرانجام این خانه به موزه هنرهای معاصر تبدیل شد و در اسفند (اسفند) 1373 شمسی به طور رسمی افتتاح شد. این خزانه در زمینی به مساحت 2600 متر مربع با حدود 1200 محل نمایشگاه در هفت بخش دائمی، کتابخانه، اداره و سالن کنفرانس به نمایش گذاشته شد. هفت اتاق نمایشگاه عبارتند از: خوشنویسی و تحریر، لاک الکل کاری، دستبافت و گلدوزی، نقاشی مینیاتور، فلزکاری، شیشه، سرامیک و ظروف چینی و چوب. بخش اول موزه شامل مجموعه‌ای از قطعات، اوراق و مجلدات قرآن با صحیفه‌های محمد مومن ابهری، کتاب‌های احادیث، شعرا و ادعیه است که با کتاب‌های تراز یزدی، شفیع تبریزی، میرعماد و دخترش به نمایش گذاشته شده است.

فعالیت‌های جاری موزه شامل برگزاری نمایشگاه‌ها در سطوح منطقه‌ای، ملی و بین‌المللی، همایش‌های ویژه در رشته‌های مختلف هنری، جمع‌آوری، حفاظت، مرمت و نمایش آثار هنری برای عموم، آشنایی با هنر معاصر، پژوهش در حوزه‌های مختلف هنری و فراهم کردن مکان مناسب برای اجتماع محافل هنری. این موزه همچنین دارای کتابخانه اختصاصی با میانگین 1500 کتاب است.