کاشان دوران شکوفایی خود را در زمان سلسله ساسانیان سپری کرد، اما در زمان حمله اعراب به جز چند بنای باستانی باقیمانده ویران شد. کاشان در دوره سلجوقیان رونق دوباره یافت و از آن زمان به دلیل سرامیک های خود شهرت یافته است. در زمان حمله مغول، کاشان دوباره ویران شد، اما در دوره صفویه به شهر مهمی تبدیل شد و در زمان شاه عباس صفوی دوم پایتخت بود. برخی از حاکمان صفوی زندگی در کاشان را به پایتختی اصفهان ترجیح دادند. یکی از مورخان محلی نوشته است که نام کاشان از «کی آشیان» به معنای «محل حاکمان» گرفته شده است.

کاشان به دارالمومنین شهر عقرب ها و دروازه کویر معروف است. یکی از باشکوه ترین و باشکوه ترین مکان های تاریخی، باغ فین در این شهر است. کاشان از آنجایی که در شبکه راه های سراسری ایران و راه های اصلی اتصال استان های شرقی، شمالی و غربی در مرکز، جنوب و جنوب شرقی شهرها قرار دارد، موقعیت بسیار خوبی دارد. این شهر با تکیه بر قالی‌بافی ماشینی و صنایع مختلف از جمله چینی و ملامینه، ریسندگی و ابزارآلات صنعتی یکی از قطب‌های صنعتی کشور است. قدمت صنعت نساجی کاشان به محصولات شربافی مانند مخمل، کلم بروکات و ابریشم بافی برمی گردد. کاشان را بیشتر به گلاب، فرش دستباف و جاذبه های گردشگری فراوان می شناسند، از این رو گردشگری یکی از صنایع کاشان است. کشاورزی نیز در آنجا رواج دارد. ساکنان کاشان به گویش کاشانی فارسی صحبت می کنند و از پیروان شیعه اثنی عشری هستند.