ماسوله در 60 کیلومتری رشت مرکز استان گیلان قرار دارد. بر اساس منابع مختلف، قدمت این شهر حدود 800 تا 1000 سال است. شما می توانید در مورد تاریخ، طبیعت و فرهنگ مردم محلی و احساس زندگی مانند آنها بیاموزید. تقریباً در هر فصل، شهر در غباری ملایم پوشیده شده است. آنقدر برای چشم خوشایند است که ممکن است نظر خود را تغییر دهید و به جای آن شهر را از دور تماشا کنید.

البته معماری اولین دلیل برای بازدید از این شهر است. اما کوه، جنگل، چشم انداز سرسبز و آبشار از دیگر ویژگی های ماسوله است که مردم را به خود جذب می کند. ضلع شمالی، جنوبی و غربی بخش مرکزی شهر رو به کوه است، در حالی که ضلع شرقی منظره ای از دره های چشمگیر را ارائه می دهد. پشت بام خانه ها علاوه بر حیاط خانه بالا به عنوان یک منطقه پیاده برای ساکنان عمل می کند. صاحبان خانه ها قبلاً برای تبدیل بخشی از خانه خود به یک فضای عمومی آشتی کرده اند. تردد مردم فقط با پای پیاده امکان پذیر است و به دلیل ساختار خانه ها و راه پله ها، تردد وسایل نقلیه ممنوع است.

دولت ایران ارزش تاریخی و طبیعی این محوطه را به رسمیت شناخته و به شدت توسط سازمان های مسئول حفاظت می شود. همچنین در سال 1975 در فهرست آثار ملی قرار گرفت.

معماری ماسوله را می توان به دوران زندیه جستجو کرد. معماری خاص این منطقه سبکی کاملاً ناآشنا را در بین خارجی ها تداعی کرده است. معماری این شهر را معماری برونگرا می نامند. این شکل مختص شمال ایران است که در آن تپه ها و کوه های سرسبز زیادی وجود دارد. بر این اساس، منطقه ایجاب می کند که خانه ها شکلی برون گرا داشته باشند. معماری برون گرا به این معناست که خانه ها دارای پنجره ها و بالکن های زیاد و یا به طور کلی پلان باز هستند. این پلان های باز مانند تهویه مطبوع خانه ها عمل می کنند و از جریان باد بهره می برند. همچنین، آنها شبیه یک زنجیر عمودی هستند تا خانه های افقی و مستقیم مناطق غیرنظامی. این سبک به خانه ها انعطاف پذیری می دهد تا هم به عنوان ملک خصوصی و هم به عنوان یک خیابان عمومی عابر پیاده استفاده شوند.

خانه ها در دامنه کوه خیلی کم ساخته نشده اند تا از خطر سیل جلوگیری کنند. از طرفی ارتفاع آنها زیاد نیست که در زمستان خیلی سرد باشند. وسط کوه بهترین قسمت است و خانه ها آنجاست.