کویر لوت (یا دشت لوت) با تپه‌ها و دشت‌های بی‌پایان، آسمان‌های صاف و زیبا و میراث فرهنگی غنی با قدمت بیش از 7000 سال، بهشتی برای بازدیدکنندگان است که ژئوتوریسم، گردشگری ماجراجویی و گردشگری فرهنگی را در یک مکان ترکیب می‌کند. این کشور به عنوان یکی از گرم ترین مکان های روی زمین با حداکثر دمای 70 درجه سانتیگراد، مدت ها بی ثمر و غیرقابل مهمان نواز تلقی می شد. اما در پشت پشته های زیبای زرد و مواج کویر، اکوسیستم منحصر به فردی از رودخانه های فصلی، پرندگان کمیاب، مارمولک ها و حشرات نهفته است.
کویر لوت اولین کویر بزرگ جنوب شرقی ایران و یکی از گرم ترین و خشک ترین کویرهای جهان است. این استان در سه استان خراسان جنوبی، سیستان و بلوچستان و کرمان وسعت دارد و حدود 10 درصد از مساحت ایران را به خود اختصاص داده است. این مکان به دلیل قرار گرفتن در قطب زمین گرمایی زمین در سال های 2005، 2006، 2007 و 2009 به عنوان گرم ترین مکان روی زمین ثبت شد.
کویر لوت در جنوب شرقی ایران بین سه استان کرمان، سیستان بلوچستان و خراسان جنوبی قرار دارد. مساحت منطقه هسته حدود 23000 کیلومتر مربع و منطقه حفاظتی که به عنوان منطقه حائل عمل می کند حدود 18000 کیلومتر مربع است که ریگ یالان (تپه های ماسه ای)، کلوت (یاردنگ)، نبکا غرق‌ها)، رودخانه شور، گندم بریان (با فلات تیره‌تر پوشیده از گدازه) و هامادا مرکزی (سنگفرش صحرا). شرایط ژئومورفولوژی بخش مرکزی لوت به صورت دشت سنگریزه ای و شنی توسعه یافته است. به دلیل دمای بالای روز، سنگ های کوه ها تجزیه شده و در دشت رسوب می کنند. دشت حمادا در قسمت مرکزی لوت به شکل مثلثی معکوس است که در جنوب به پلایای شورگز هامون می پیوندد. یکی دیگر از ویژگی های منحصر به فرد کویر رودخانه شور است. وجود رودخانه در لوت منحصر به فرد بودن کویر را تقویت می کند. این رودخانه 2000 کیلومتر از کوه های راور از طریق یال غربی گندم بریان به سمت فرورفتگی نمک می گذرد.
تکامل لندفرم کواترنر در این بیابان، تاریخ خاصی از تغییرات زمین شناسی و ژئومورفولوژیکی را نشان می دهد. پدیده های طبیعی متعددی که در طول سال رخ می دهد و غنای فرهنگی جوامع محلی این کویر را به مکانی با اهمیت طبیعی و فرهنگی تبدیل کرده است. برخی از مهم‌ترین ویژگی‌های طبیعی، مرتفع‌ترین تپه‌های ماسه‌ای جهان به ارتفاع بیش از 475 متر در ریگ یلان و مرتفع‌ترین کالوت‌ها (یاردانگ‌ها) با ارتفاع بیش از 155 متر هستند. یاردانگ های این بیابان به قدری گسترده است که ظاهراً می توان آنها را از فضا مشاهده کرد. گرمترین نقطه روی زمین با بیش از 70 درجه سانتیگراد که توسط ناسا در سال 2005 در جنوب غربی ریگ یالان اندازه گیری شد.
جدای از چشم‌انداز طبیعی منحصربه‌فرد لوت، چشم‌انداز فرهنگی/باستان‌شناسی حاشیه غربی کویر لوت در باستان‌شناسی خاورمیانه به خوبی شناخته شده و مهم است. در ده قرن اخیر که شهر شهداد هنوز به نام «خبیس» شناخته می شد، مرکز تجاری مهمی در مسیر موسوم به «جاده ابریشم» بود که شهرهای بندری خلیج فارس را به مناطقی از ایران متصل می کرد. آسیای مرکزی و همچنین با آن مناطق دوردست متصل در شرق و غرب. زندگی مردم دشت لوت به 7000 سال پیش برمی گردد. از هزاره پنجم قبل از میلاد این منطقه همیشه محل سکونت جوامع بشری بوده است. حاشیه غربی دشت لوت (دشت شهداد) با وجود مجاورت با کویر خشک و گرم لوت، توسط گذشتگان به عنوان زیستگاه انتخاب شده است. یافته های باستان شناسی نشان می دهد که این منطقه 7000 سال فرهنگ و تمدن بشری را در بر می گیرد.
کویر لوت در سال 2016 در فهرست میراث جهانی ثبت شد. این بر اساس معیار هفتم انتخاب شد که شامل پدیده‌های طبیعی یا مناطقی با زیبایی طبیعی و اهمیت زیبایی‌شناختی فوق‌العاده است، و هشتم که نمونه‌های برجسته‌ای از مراحل مهم در تاریخ زمین، از جمله ثبت حیات، قابل توجه در حال انجام را ارائه می‌دهد. فرآیندهای زمین شناسی تکامل لندفرم ها یا ویژگی های ژئومورفیک یا فیزیوگرافی قابل توجه، در لیست گنجانده شده است. امروزه گردشگری یکی از فعالیت های مهم است و شهرهای اطراف کویر لوت مانند کرمان، شهداد، بم، نهبندان، بیرجند، فهرج، زاهدان و نصرت آباد امکانات مختلف گردشگری مانند هتل، رستوران، بازار و حمل و نقل را ارائه می دهند. اقامتگاه های بوم گردی و کمپ های بوم گردی زیادی در قسمت های غربی و جنوبی کویر لوت وجود دارد. همچنین در بخش شمالی زون هسته، امکاناتی در روستای دهسلم و در حیدرآباد وجود دارد.